کد مطلب:119210 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:143
[صفحه 134] همچون ماه تابان و گوش پنهان آفریده و دهانی به تناسب خلقتش به او داده و حواسی نیرومند و دو دندان كه با آنها (شاخه های گیاهان و برگهای درختان را) چیده و جدا می كند. و دو وسیله همچون داس كه با آنها خوراكش را جمع آوری می نماید. كشاورزان برای زراعت خود از آنها می ترسند و قادر بر دفعشان نیستند، حتی اگر همه دست به دست هم بدهند، آنها همچنان نیرومندانه پیش می آیند تا وارد كشتزار شوند و آنچه میل داشته باشند بخورند، در حالی كه تمام پیكرشان به اندازه یك انگشت باریك نیست! بزرگ است خداوندی كه «تمام كسانی كه در آسمانها و زمینند از روی اختیار یا به اجبار در برابرش خضوع می كنند» و صورت و جبین برایش به خاك می سایند و طوق اطاعت او را در حال تندرستی و ناتوانی به گردن می اندازند و از روی ترس و بیم زمام اختیار خود را به او می سپارند. پرندگان مسخر فرمان وی هستند و او تعداد پرها و موهای آنها (از كوچك و بزرگ) و شماره ی نفسهای آنها را احصا كرده است. عده ای را به گونه ای آفریده كه درون آب زندگی كنند و گروهی در خشكی! روزی آنها را مقدر فرموده (و آنچه با دستگاه گوارش و بدن آنها تناسب دارد برایشان آفریده) و اصناف آنها را احصا نموده است. این كلاغ است و آن عقاب، این كبوتر است و آن شترمرغ، هر پرنده ای را به نامی دعوت كرده و روزیش را تكفل نموده است. ابرهای سنگین را ایجاد كرده و بارانهای پرپشت و پی در پی از آن فروفرستاده و قسمت و سهم باران هر مكانی را مشخص ساخته است (و با این كار) زمین های خشك را آبیاری نموده و گیاهان را بعد از خشكسالی رویانده است.
اگر خواهی درباره ی ملخ بیندیش كه خداوند برای او دو چشم سرخ، دو حدقه
صفحه 134.